အိပ္ယာ၀င္အေတြး

   အေတြးတစ္စဆြဲထုတ္လုုိက္တယ္...ဘာရယ္လုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး

ဆက္ေတြးၾကည္႔တယ္ တာ၀နယူမူတာ၀န္ခံမူ႔ဆုိလား?၀ါးတားတားရယ္ပါ။  'က်န္းမာေရး
ဂရုစုိက္ပါတဲ႔ ' သူငယ္ခ်င္းေတြကမွာၾကတယ္၊တစ္ေနကုန္သြားျပန္လုိ႔ဘ၀ဟာဒီအတုိင္းပါလားလုိ႔
ေတြးမိတယ္။သူတစ္ပါးေတြကို ေျပာင္းလဲေစဖုိ႔ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္အျပည္႔အ၀
ေျပာင္းလဲ ၾကည္႔ေနတယ္။ဘာသာတရား မ်ားရဲ႕   အလွတရားေတြ
ရွာေဖြၾကည္႔ပါစုိ႔ကြာ။ည.......အေ၀းက လက္ေနတဲ႔ ၾကယ္ေတြ မေတာက္ပ
ေတာ႔သလုိပဲ။ေတာင္ျပာေတြက လည္းမည္းလုိ႔နက္လုိ႔။ေဆာင္းကုန္ရင္ရူိ႕မီးေတြနဲ႔
ေတာက္ပလိမ္႔ဦးမယရင္ေလးတယ္...ရင္ေလးတယ္သစ္ပင္စိုက္ၾကဖုိ႔ သင္ယူရတယ္။
ေ၀ငွရတယ္။ ေအာက္ဆီဂ်င္တန္ဖို္းႏွလုံးေရာဂါ သမားေတြသြားေမးရင္အရုိက္ခံ
ရႏူိင္တယ္။လူနဲ႔လူပဲကြာဘာျခားလဲေပါ႔။မေရရာျခင္းေတြကုိလက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာေ၀ေ၀၀ါး၀ါး
ေျပာၾကျငင္းခုံခဲ႔ၾကတယ္ထင္တာပဲ။လူမ်ဳိးေတာ႔အမ်ဳိမခံႏူိင္ၾကဘူးတဲ႔။ေျခလွမ္းေတြကုိိတုိင္းတာဖုိ႔ဘာေတြရွိလဲ။တစ္ဦးအတြက္တစ္ဦးစေတးခံစတမ္းဆုိရင္မကစားဘူးကြာ။လုိအပ္ခ်က္ေတြရွာေဖြျဖည္႔တင္းရင္းနဲ႔လုိအင္ဆႏၵေတြၿဖိဳးလုိ႔ေမာက္လုိ႔အဘကေျပာတယ္
' ဘယ္လုိျဖစ္ရတာလဲဟရို႔' ေရာင္ရဲဖုိ႔မွ်တဖုိ႔ ေျပာရွာေသးတယ္။ၿပီးေတာ႔ '
ေမာတယ္ 'တဲ႔။ နည္းပညာေတြကုိလုိက္ရင္း လုိက္ရင္းသူ႔ကၽြန္ျဖစ္ေနသလားပဲ။
ကုိယ္႔ကုိကုိယ္လည္း မေသခ်ာသလုိပဲ။ပရုိမီးသီးယပ္(စ္)ရဲ႔
မီးဟာပူေလာင္ဖုိ႔မဟုတ္ဘူးထင္တာပဲ။ ေလာကီပညာေတြထဲ '
အိမ္မက္ေတြကုိဖမ္းၾကသတဲ႔ဖက္ဖူးသလုိပဲ။ဖမ္းၿပီးဘာလုပ္ၾကသလဲေနာ္။
ေရႊခ်ဖုိ႔သစ္ေစးသုတ္ရသတဲ႔။     ေနပါေစေတာ႔
ေရႊေရာင္လည္းမ၀င္းခ်င္ဘူး။အေရာင္ေတြတုိင္းဟာ လွပါတယ္။ဒါမွမဟုတ္
လုံး၀မလွၾကပါ။ သေဘာတူခ်င္တူပါ။ဒါမွမဟုတ္လုံး၀သေဘာမတူပါနဲ႔။ပုဇြန္ဆီေရာင္သမ္းတဲ႔အဂုဏ္နံနက္ကလွပပါတယ္။ညေနခင္းဆည္းဆာလညး္လွတာပဲ။သဘာ၀အတုိင္းတုိ္င္း
ရွိေနတာ သဘာ၀အတုိင္းလွေနတာေပါ႔။
စုတ္ခ်က္ေတြမျဖည္႔ၾကပါနဲ႔။ထပ္ၿပီးလဲအလွမဆင္ၾကပါနဲ႔။လုိအပ္ရင္သစ္ပင္ေတြစုိက္ပါ။ရင္ေဘာင္တန္းတူညီမူေတြမွာ
ကြာဟမူႏွစ္ဖက္စလုံးခ်ိန္ညွိယူရမယ္။လူဦးေရ(သုိ႔)အေရအတြက္(သုိ႔)အခ်ဳိးညီညြတ္မွ
တန္းတူမဟုတ္။ေတြးၾကည္႔စာဖတ္မွတ္။ၿပီးရင္ျပန္ေတြး။'ဘာေတြလဲေပါ႔ကြာ'မေသခ်ာရင္ေသခ်ာေအာင္လုပ္ေပါ႔။
ဘာရယ္လုိ႔ေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ရင္ထဲရွိေနတာေလးေတြပါ။သမုိင္းတစ္ေလွ်ာက္လူခ်င္းလူခ်င္း
တန္းညိွခဲ႔ၾကတယ္။ကုိယ္ယုံၾကည္ရာယုံၾကည္မူ႔ေတြနဲ႔ေပါ႔။အစကေတာ႔'တိရိစၦာန္အားလုံးတန္းတူညီမွ်သည္ေပါ႔
' ေနာက္..... ' အခ်ဳိ႕ ႕ေသာအခ်ဳိ႕သည္အခ်ဳိ႕ေသာအခ်ဳိ႕ထက္သာရ်္
ညီမွ်ၾကသည္'တဲ႔။မွတ္မိတာေလးပါ။
ဦးဘညြန္္႔ရည္းစားဘယ္ႏွစ္ေယာက္ထားလဲေတာ္႔မသိဘူး။ပတ္၀န္းက်င္ထကုိယ္႔ကုိကုိယ္တာ၀န္ယူ
ေနသူေတြမ်ားလာတယ္။ဘာကုိဘာကမက္စရာလဲ။အတၱႏွင္႔ပရ
ႏွစ္မ်ဳိးေကာင္းစားဖုိ႔စဥ္းစားရင္းေခါင္းျဖဴေနတယ္။သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ႔'ငေပါႀကီး'တဲ႔။
ေျပာၾကပါေစ။သေဘာပါဖုိ႔ကုိယ္႔သေဘာနဲ႔ကုိယ္ပဲေလ။တစ္ခ်ိန္တုန္းကနားလညေဖးမမူေတြတမ္းတမိသလုိပဲ။ကုိယ္႔ေဘာင္ေတြနဲ႔ကုိယ္႔ကုိကုိယ္ခတ္ထားမိရက္သားျဖစ္ေနတယ္။လႊမ္းမုိးမူေတြ
လုိ္က္ေရွာင္ရင္းေရွာင္တိမ္းမူ႔ေတြလႊမ္းမုိးလာတယ္။ျငင္းဆန္လာတယ္။ကုိငွက္ႀကီး
သီခ်င္းလုိ 'ငါမသိေသာငါ႔ရဲ႔ အျခားတစ္ဖက္' ဟာကုိကုိးကြယ္ ရာျဖစ္လုိ႔။
ရူတ္ခ်ရာလည္းျဖစ္လုိ႔။ ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြရဲ႔ ဆုံဆည္းရာလုိက္ရွာရင္း
ဓတ္လုိက္ခံရတာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္။ မွတ္မိမယ္ဆုိရင္လည္း
မွတ္ခ်င္စရာပါ။ဒါေပမဲ႔......။ေႏြႀကိဳငွက္
သာရကာေတြေတးသီၾကၿပီလုိ႔ထင္ရတယ္။အသံေတြက
ခပ္လွမ္းလွမ္းကေနလာတာ။ေတးသံေတြအားငယ္ေနသလုိ ေၾကာက္ရြံ႕
ေနသလုိ၊ပုန္းကြယ္ေနၾကသလုိ။ငယ္ငယ္တုန္းကလုိ
ရဲရင္႔ေမာ္ၾကြားမူေတြမရွိေတာ႔ဘူး။အိမ္ေခါင္မုိး ေပၚလာနားတတ္တဲ႔ငွက္သူေတာ္
သင္ဟာ စိမ္းကားရက္ေလၿပီ။ဟုတ္ပါတယ္ျဖစ္သင္႔ပါတယ္။ရုိးရာဟာရုိးရာပါ။ေစ်းသုံးလည္းမလြယ္ၾကဘူး
ေရွးသုံးလည္းမပယ္ၾကဘူး။သုိ႔ေသာ္ရုိးရာကုိအေရာင္တင္ၾကတယ္။
ေဆးဆုိးၾကတယ္။ရင္နာတယ္။လုပ္ရက္ၾကတယ္ကြာ။
ေဆာင္းႏွင္းေတြညာတတ္ၿပီ။ပိေတာက္ေတြ ဂတိမတည္ၾကေတာ႔ဘူး။သဇင္ေတြ
ပြင္႔ခ်င္ရာပြင္႔ကုန္ၿပီ။ေဆာင္းခုိငွက္ေတြမလာၾကေတာ႔ဘူး။ဒုိင္မဲင္းရွင္းျပည္႔ေအာင္ေတာင္
လွည္႔မေတြးႏူိင္ဘူး။ေသာ႔ခေလာက္ေတြကုိ
အျမင္ကပ္လုိက္တာကြာ။ကူၿပီးအျမင္ကပ္ေပးၾကပါ။ ဟန္႔ႏူိင္တာလည္းမဟုတ္ပဲနဲ႔
ဟန္႔ေနတယ္။ျပတင္းေတြ တံခြးေတြနဲ႔ပဲ
ေဆာက္ထားတဲ႔အိမ္ေလးလုိခ်င္တယ္။အမုိးနဲ႔ အခင္းေတာင္မပါနဲ႔ရတယ္။ ညရင္ျပင္ထဲ
စိတ္ကူးနဲ႔တင္အ
ႀကိမ္ႀကိမ္ျပဳတ္က်ဖူးတယ္။မွန္ေရွ႕  မတ္တပ္ရပ္တယ္။ ျပဳံးၾကည္႔၊မဲ႔ၾကည္႔၊
ရြဲ႕  ၾကည္႔ဘာလုပ္လုပ္ပါ။ျပန္လုပ္
ျပတယ္။ပါးစပ္ပိတ္ၿပီး လွ်ာလူပ္ေနတာ မွန္ထဲကေကာင္လုိက္လူပ္ႏူိင္လား
သိခ်င္ျပန္တယ္။ပါးစပ္ေတာ႔
မဟရဲဘူး။အေျပာင္ခံ ရဦးမွာ။ အျမင္႔ေပ ၄၆၈၀ မွာရန္ကုန္ၿမဳိ႕
ႀကီးထက္အသက္ရူေခ်ာင္တာ ဘယ္သူျငင္း
မလဲ။တုိးတက္မူ ေတြလုိခ်င္။လုိအပ္တယ္။ဒါေပမဲ႔ ၿမိဳ႕  ျပယဥ္ေက်းမူမဟုတ္။
ေက်းလက္ေနသူမ်ားေအးခ်မ္း
ပါေစ။မ်ဳိးဆက္ေတြအဆက္ဆက္ထိသစ္ေတာ ယဥ္ေက်းမူေတြလက္ဆင္႔ ကမ္းႏူိင္ၾကပါေစ။သဘာ၀ႀကီးကုိ
သဘာ၀အတုိင္းခ်ဥ္းကပ္ႏုိင္ၾကပါေစ။ အိမ္မက္ေတြနဲ႔ ရန္ျဖစ္ရင္း ညတာတစ္ခ်ဳိ႕
ကုန္ဆုံးၾကတယ္။








                                            စုိေျပ(O.04)